zondag 9 december 2012

Bloemetjes

 Lilith en zwart, het is een combinatie die ik nog niet vaak aangedurfd heb. Eigenlijk denk ik zelfs nog nooit, als ik me haar kleren van de voorbije winters voor de geest probeer te halen. Toch kan ik aan dit stofje niet weerstaan toen ik het in augustus in de etalage zag hangen. Mooie kleuren, en héérlijk zacht, dus veel twijfel kwam er niet bij kijken.


En daar lag het dan, mooi te wezen, in m'n stoffenkast. Dat schotelvodgevoel, weet u nog. Maar toen werd het herfstvakantie, en vond ik dat het wel mooi geweest was, met dat niets-naaien. Het stofje kwam uit de kast, het patroon dat ik al in het begin van het schooljaar overtekende in de naailes, en een kleedje moest en zou het worden - dat de herfstvakantie al even voorbij is, en dat ik ook over dit kleedje belachelijk lang deed, moet u maar even negeren.


Ik koos voor de Mail Express uit Ottobre 1/2012. Mijn eerste enveloppehals! Ik begon dus flink met het volgen van deze uitleg bij Oontje, maar had gelukkig op tijd door dat ik hier te maken met een andere afwerking van de enveloppehals. Het voorpand moet niet meegenaaid worden in de schoudernaad, maar wordt vastgenaaid aan het overlappende deel van het achterpand, als u begrijpt wat ik bedoel.


Ik had even schrik dat dit ervoor ging zorgen dat Lilith er met haar hoofd niet door zou kunnen, maar gelukkig lukt dit wel nog, al heeft ze niet veel overschot.

De zoom werkte ik af met de overlock, volgens de techniek die Griet zo duidelijk uitlegt op haar blog. Heel gemakkelijk en snel, en voor dit kleedje vond ik het ook wel gepast.


Lilith en zwart, het kan dus toch, al maken al die gekleurde bloemetjes het veel minder hard natuurlijk.

En ze is blij, met haar nieuwe kleedje! Vooral met de zakjes, want tegenwoordig moet alles zakjes hebben voor mevrouw. Ook het volgende kleedje op de planning is dus voorzien van zakjes, natuurlijk.


Vandaag leerde ze haar stiften juist vasthouden, en begon ze plots interesse krijgen in "bij de lijntjes kleuren". Sinds ze naar school gaat, wordt ze zo snel groot, die meid van ons...

zaterdag 1 december 2012

Eindelijk


Zeg, die Piepow, leeft die eigenlijk nog?

Nee, ik heb eigenlijk niet de pretentie te denken dat jullie mijn meer-dan-twee-maanden-lange afwezigheid hier opgemerkt hebben. Sowieso ben ik niet de frequentste blogster, maar twee maanden, dat slaat alles.

De oorzaak: moedertje natuur die al mijn energie opeiste voor dat fabriekje in mijn buik :-). De voorbije twee maanden was ik totaal futloos, genre schotelvod zowat. De zwangerschapshormonen, en daarbovenop kreeg ik een leuke combinatie van bronchitis en snotvalling cadeau, waar ik logischerwijs niets tegen mocht doen. De details zal ik jullie besparen.

Maar, we zijn vooral zielsgelukkig. Zwanger worden is ten huize Piepow geen evidentie, en dus was de positieve test na véél te lang moeten wachten een grote opluchting. De vermoeid- en mottigheid nam ik er graag bij, alles voor het goede doel, en het kan altijd nog erger natuurlijk, ik mag van  geluk spreken dat het kleinste kamertje in huis mijn vaste stekje niet werd.

En nu, nu kan het grote genieten beginnen. Uitkijken naar juni, dromen, plannen, ... Ik zit op een wolkje.

Die naaiwerkjes? Die komen ook wel weer. Stilletjesaan keert mijn energie terug, al zal het nog even duren voor ik bruis van vitaliteit. Ziet u trouwens het broekje dat Lilith draagt op de foto's? Dat is er eentje waar ik in september aan begon, nog eens een clarabella. Meer dan een maand lag hij onafgewerkt klaar, al wat ik nog moest doen was het knoopsgat maken, pijpen omzomen en knoop aannaaien, en zelfs dat was te veel gevraagd. Uiteindelijk raapte ik al mijn moed samen, en gelukkig past hij haar nog goed.
En binnenkort op zoek naar leuke baby-projectjes!!!

dinsdag 25 september 2012

Maakdag: de namiddag

Zoals ik hier al aankondigde, trok ik vorige zondag naar het MIAT in Gent voor een hele dag creativiteit.

In de namiddag leerde ik zelf stempels maken. Sophie van .tonBouton legde dat heel goed uit, en toen konden we zelf aan de slag. Heerlijk! Ik heb er meteen een nieuwe hobby bij, want zo zelf stempels maken, ik vond dat heel rustgevend. Het was een gezellig groepje ook, en iedereen ging naar huis met enkele geslaagde stempels.

De opbrengst van een namiddagje:





Ik heb al plannen voor volgende stempels... Hema, be prepared! Waar een simpele potloodgum toch goed voor is.

Bedankt, Sophie, voor de goede uitleg en de gezellige namiddag!



Zeg, Piepow, en de voormiddag dan?

Neenee, die ben ik niet vergeten hoor. We werkten met z'n allen vlijtig door aan de Marie-Laure, maar het jurkje is verre van af. Ziehier hoever ik geraakt ben:


Het voorpand, met plooien en al één zak - die zit er zelfs nog niet helemaal in, en bovendien ook niet helemaal juist, dus daar moet ik nog eens naar kijken. Die zak is niet van de poes, maar nu ik snap hoe het moet, heb ik er het volste vertrouwen in dat de tweede veel vlotter zal gaan. En dan de rest van het kleedje nog...

Het winters stofje kocht ik bij In den Beer, ik was er meteen weg van, dit zijn kleuren die Lilith goed staan. Ik ben al heel benieuwd naar het uiteindelijke resultaat.

En morgen start dan eindelijk ook voor mij het schooljaar, al is het maar voor een paar weken. Ik kijk ernaar uit om weer aan de slag te gaan, al ben ik eerlijk gezegd ook wat nerveus... Hopelijk valt het mee!

donderdag 20 september 2012

Slaap zacht

Met de kou die zeer geniepig maar toch met rasse schreden zijn opwachting maakt, had ik zin in een heerlijk zacht en warm projectje. Om er al een beetje aan te wennen, zeg maar. Ik haalde dus twee heel zachte nicky'tjes boven, en Lilith kreeg haar eerste winterpyama.


Het truitje is er eentje uit Ottobre 1/2006, de broek is de High Jump uit Ottobre 4/2011, zonder de zakken.

Het truitje valt een beetje klein uit, maar dat is mijn eigen schuld. Ik knipte de naadwaarden te klein - om niet te zeggen dat ik ze vergat... Dom, maar  dat komt ervan als je te veel patronen met naadwaarde inbegrepen gebruikt. Soit, ik loste het op door onderaan en aan de mouwen boordstof toe te  voegen - die was niet bedoeld in het patroon, en Lilith past er nog in, dus het is geen al te groot drama.

Lilith houdt vooral van de broek. Die gaat aan zodra ze thuiskomt van school, en is blijkbaar perfect om naar tv te kijken...


... en om in de zetel te springen - tja, voor de foto mag er al eens iets dat anders eigenlijk niet mag...





vrijdag 14 september 2012

Eerste herfstkleedje

Voor dit leuke bloemenstofje had ik een A-lijntje met aangeknipt mouwtje in gedachten, maar nergens vond ik daar het juiste patroon voor.


Na heel lang twijfelen besloot ik er dus zelf eentje te tekenen. Voor velen van jullie de meest evidente zaak van de wereld, voor mij een grote stap in het onbekende. Ik wilde mijn mooie stofje niet verpesten, maar zie! Het is gelukt!



Eens het juiste patroon getekend, ging het in-elkaar-zetten voor niets, eigenlijk is dit een heel simpel kleedje. Ik voerde het helemaal - ondanks mijn gloeiende hekel aan ritsen met de hand vastzetten aan de voering - en hing er om het stofje toch een klein beetje te doorbreken een grote knoop aan.



Ziezo, de herfstcollectie is begonnen, en met dit weer is dat blijkbaar niets te vroeg...

En Lilith, die heeft eindelijk door hoe ze haar duimen moet opsteken, en gaf dit kleedje een dubbele dikke duim!


woensdag 5 september 2012

Nog meer kussens

Aangezien ik dan toch in kussenmodus was, vond ik het hoog tijd om de vier stofjes en meters paspel die hier al lang met hetzelfde doel klaarlagen ook maar te verwerken.

De stofjes bestelde ik maanden geleden al, met het doel dat het geheel moest passen bij onze donkerbruine en rode zetels. De flockpaspel kocht ik bij Bambiblauw, zo zacht, echt ideaal voor kussens!




Ik vind ze best wel een vrolijk stel, zo met z'n vieren samen, en ze vrolijken onze donkere zetel een beetje op.

En zoals verwacht hebben ze enkel nog maar voor de foto zo mooi in de zetel gestaan... Lilith sleept ze rond waar ze ze hebben wil, en vindt het blijkbaar helemaal geweldig om nu plots overal lekker zacht te kunnen zitten. Maar het allerliefste heeft ze dat er voor haar "een bedje" van maken, voor de tv, en zo zat ze daar dus tv te kijken na haar eerste, o zo vermoeiende, schooldag...



... kon ze er heerlijk wat luieren met haar tuutje en popje na de tweede, nóg vermoeiender, schooldag...


... en viel ze er daarnet net niet in slaap toen ze van school thuiskwam.



Jaja, kleuter zijn, het is vermoeiend...


maandag 3 september 2012

3 september

Ok, het klinkt wat minder dreigend dan 1 september, maar toch, de eerste schooldag, it is!

En Lilith, die vond het allemaal geweldig! We hadden er het hele weekend niet meer over gesproken, zodat ze eigenlijk niets doorhad tot deze ochtend, maar toen was er geen houden meer aan. Het kon niet rap genoeg gaan!



Op school was ze eerst wat onder de indruk van het lawaai en alle grote kinderen, maar zodra de bel ging, zette ze zich op een rode bol, en ze vertrok braaf mee met de juf naar binnen - allé, vóór de juf eigenlijk, het ging blijkbaar niet snel genoeg naar haar gedacht.


't Schijnt dat ze snel groot worden, die kinderen van ons...

Maakdag

En u, gaat u ook iets maken op de Maakdag? Ik werd alvast zoooo blij zaterdag toen de twee bevestigingen in mijn mailbox belandden.

's Voormiddags ga ik een prachtig jurkje maken in een workshop onder leiding van Spiegelstiksels. Ik ben nu al aan het nadenken over welke stofjes ik daarvoor wil gebruiken... En in de namiddag ga ik eindelijk ook eens stempels leren kerven, een workshop geleid door .tonBouton.

Ik kijk er heel erg naar uit, en wie weet loop ik daar een aantal blogbekenden tegen het lijf?

vrijdag 31 augustus 2012

Afscheidscadeau

Bij een nieuw begin hoort meestal ook het einde van iets anders, en dat is ook bij ons het geval. Vandaag bracht ik Lilith voor de laatste keer naar de crèche, en man, ik vind het erg, echt.

We verhuisden haar toen ze 16 maand oud was van crèche, omdat we niet meer content waren van waar ze tot dan toe ging. Een gok, natuurlijk, want echt zeker kun je nooit zijn dat het dan ook daadwerkelijk beter zal zijn. Maar dat was het echt wel! Een supercrèche vonden we voor haar, de beste beslissing die we hadden kunnen nemen.

Al redelijk snel mocht Lilith daar doorschuiven naar het lenteklasje, het groepje van de oudste kindjes in de crèche, onder de hoede van D. D. werd haar god, haar held. Ze ziet hem doodgraag, en wij ook, want hij zorgt heel goed voor zijn kindjes en ze heeft bij hem ongelooflijk veel bijgeleerd.

En dus wilde ik het afscheid niet zomaar voorbij laten gaan. Een tijdje geleden werd in de nieuwsbrief gevraagd om geen cadeaus meer mee te brengen, bij geen enkele gelegenheid, maar ik liet de coördinatrice meteen weten dat ik niet van plan was me daaraan te houden. Er werd nog wat tegengesputterd "dat dat toch echt niet nodig was", maar dan kennen ze Piepow nog niet! En dus maakte ik twee kussens. Een klein cadeau om uit te drukken hoe dankbaar we D. zijn.



Een jongens- en een meisjesstofje, afgewerkt met flockpaspel van bij Bambiblauw.

Ik werkte ze gisterenavond nog af, en vanochtend was Lilith meteen heel enthousiast.


Haar ontgoocheling was dan ook groot toen ik haar vertelde dat de kussens niet voor haar, maar wel voor D. waren. Ik heb moeten beloven er voor haar ook nog te maken (dan ook in loze hé mama? ikke moe nie met klokodillen - tja, die "r" is nog altijd niet wat ze moet zijn...).

En zo vertrok ze deze morgen, trots als een pauw, naar de crèche met de twee kussens, en gaf ze ze flink af aan D. Manman, ik zeg het u, het zijn emo-dagen hier...

donderdag 30 augustus 2012

Boekentas

Maandag wordt ten huize Piepow een grote dag! Het nieuwe schooljaar begint, en alhoewel ik zelf, bij gebrek aan werk, waarschijnlijk wat langer aan de zijlijn zal blijven toekijken, begint voor Lilith een heel nieuw hoofdstuk. Ze begint dan aan de eerste kleuterklas!

De start van haar schoolse leven was eigenlijk al gepland na de Paasvakantie, maar haar nog veel te grote slaapkopgehalte deed ons besluiten haar nog wat langer naar de crèche te laten gaan. En het moet gezegd, ze is er nu zeker meer klaar voor - alhoewel ze nog steeds heel veel slaapt in de namiddag...

In het voorjaar broedde ik dus op het plan om haar boekentasje zelf te maken. In blogland zijn veel mooie voorbeelden te vinden, en ik wilde het ook proberen. De juiste stofjes vond ik in februari op het stoffenspektakel, de ideeën kwamen gaandeweg, van overal een beetje. Uitstel van haar instapdag zorgde natuurlijk ook voor uitstel van het naaien, maar zie, hij is klaargeraakt!



Ik volgde gedeeltelijk de handleiding van oontje, en toch vond ik het maken van dit boekentasje eigenlijk één grote leerschool. Kent u de trial-and-error methode? Wel, dit kan er alleszins als perfecte illustratie voor doorgaan. Hoe vaak ik ben herbegonnen aan bepaalde onderdelen, u wil het niet weten. Maar nu weet ik natuurlijk wel hoe het allemaal het beste gaat, dus als ik dit ooit nog eens doe, zal dat helemaal gesmeerd lopen!

Een paar punten die ik zou veranderen bij een volgend exemplaar:

  • De afmetingen: bij gebrek aan een voorbeeldboekentasje dat ik kon opmeten, moest ik het doen met afmetingen van boekentasjes die ik in reclameboekjes vond, en toch vind ik de boekentas net iets te groot uitgevallen. Maar goed, in het beste geval kan Lilith een paar jaar doen met deze boekentas, en ze zal zelf ook wel nog groeien, ha!
  • De vlieseline die ik gebruikte om het te verstevigen: ik gebruikte overal Vlieseline H640, een soort wattine, eigenlijk. Het boekentasje blijft daardoor staan en is ook heerlijk zacht nu, maar het verwerkt wel moeilijk als je randen begint door te stikken en zo. Véél te dik. Een volgende keer ga ik dus op zoek naar een andere manier om te verstevigen.
 Voor de rest ben ik wel heel content van de verstelbare schouderriempjes...




... het naamvakje binnenin...



 ... de zak vooraan...


... en het gezichtje van Lilith toen ik haar haar afgewerkte boekentasje toonde!





Nu ik hier herontdekte welk een fijn materiaal flockfolie wel niet is, flockte ik ook nog vlug haar naam op haar boekentas, gemakkelijk voor de juffrouw, zo lijkt me.




Ze is er klein voor, onze kleine meid. Of ik er zelf wel zo klaar voor ben, dat zal maandagochtend wel  blijken...

maandag 27 augustus 2012

Nog eens een flockje

Vriendin M. beviel onlangs van haar eerste zoontje. En omdat dat op vrijdagavond gebeurde, en de geboortelijst dus nog niet beschikbaar was toen we hen gingen bezoeken, maakte ik eindelijk voor het eerst een klein kraamcadeautje met flockfolie. Ein-de-lijk, ja, want na mijn eerste flockavontuurtje werd dat initiële enthousiasme nooit in nieuwe flocksels omgezet. Ik kocht flockfolie in allerlei fijne kleurtjes, dat wel, maar daar bleef het bij.

Tot een week of twee geleden, dus. Ik spoedde me naar de Hema om een effen rood t-shirtje, en flockte er in 't donkerblauw zijn naam en een koddig silhouetje op.


Ik haalde sinds dat eerste flockprobeersel ook een snijmat en een fijn hobbymesje in huis, en o wat gaat dat makkelijk nu! Heerlijk hoe snel je toch een leuk resultaat kunt behalen.

Qua inpakkunsten kan ik nog heel veel bijleren, dus werd het een simpel doorzichtig inpakplastiek, dichtgeplakt met wat masking tape uit de Hema.



Ik geloof dat ik de smaak van het flocken nu pas echt te pakken heb. En laten er nu nog wel wat zwangeren rondlopen in onze omgeving...

maandag 13 augustus 2012

Zomers kleedje

Er heerst hier zowaar een soort blogstilte. Niet dat ik daar bewust voor gekozen heb, laat dat duidelijk zijn. De vele dagen alleen thuis met Lilith, en wat medische kopzorgen die me uiteindelijk vorige week in het ziekenhuis deden belanden voor een kijkoperatie, zorgden ervoor dat mijn nieuwe naaimachine hier heel wat minder gewerkt heeft dat ik voor deze vakantie voorzien had. Nu, gedane zaken nemen geen keer, en we maken dat wel weer goed.

Gisteren besefte ik dat ik Lilith haar zomerse kleedje nog niet op jullie losgelaten had, en dus kan ik toch nog eens iets posten.


Op die allereerste schone dag van deze zomer werkte ik het 's morgens nog vlug af: de Tea Party Sundress  van Oliver+S. Ik had het patroontje en de stof al een tijdje liggen, maar wachtte op mijn nieuwe machine om al die paspel met een goeie blinde-ritsvoet te kunnen stikken - mijn oude machine had wel een blinde-ritsvoet, maar blind stikken ging daarmee niet, hoogstens wat bijziend.

De groen-gele stof is een van mijn favorietjes, en ik heb lang getwijfeld voor ik besloot wat ik ermee zou maken. De bovenste stof kocht ik bij In den Beer, waar ze me wat hielpen om hét perfecte stofje voor deze combinatie te vinden.


Ik hou heel erg van dit patroontje! Die ronding in de paspel, de knoopjes, die naden die het jurkje voor- en achteraan in drieën verdelen, ze maken het kleedje speciaal zonder overdreven te zijn.




En mijn nieuwe machine, daar blijf ik vanalles van ontdekken. Ergens las ik de tip dat je de blindezoomvoet kunt gebruiken om paspel door te stikken, en waw! Dat gaat super! Ziehier:


Zo mooi en regelmatig doorstikken, dat was me met mijn oude machine nooit gelukt.

Het patroontje gaat tot 5 jaar, dus ik denk dat ik er de komende jaren nog wel eens eentje maak.

En zo kunnen wij nu ook eens assorti op stap (gesteld dat ik dat zou willen, natuurlijk).



dinsdag 24 juli 2012

Eersteling

Die nieuwe naaivriend, dus. Ik verklaarde hier al mijn grote liefde voor de Bernina B330, die nu dus mijn nieuwe beste naaivriend geworden is. Ik ben een gelukkig naaister, ik zei het al.

Voor mijn eerste naaiproject met mijn nieuwe machine wilde ik iets wat me niet te veel naai-kopzorgen zou bezorgen, zodat ik me ten volle op m'n machine kon concentreren. Het werd een Jacob voor Lilith, een Jacoba dus, eigenlijk.


Over de Jacob hoef ik niet veel meer te vertellen. Over heel blogland ziet u er overal prachtige versies van verschijnen. Ik koos voor de eenvoudigste versie, met zakken opzij en valse gulp - ik wilde vooral mijn machine leren kennen, dus.

Over het patroon en de handleiding ben ik heel blij! Ik koos een maat 2 jaar voor Lilith, en die zit haar perfect, ondanks haar smalle poep. Ze doet het broekje graag aan, ook een criterium, natuurlijk.



En mijn machine, tja, daar kan ik niet lovend genoeg over zijn. Een droom, echt! Ik kan er veel nauwkeuriger mee werken dan met mijn oude machine, echt, een heel andere naaiervaring. 

Content, dus! Maar dat was al duidelijk, zeker?